بهگزارش میراثآریا بهنقل از روابطعمومی ادارهکل میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری چهارمحالوبختیاری، این رویداد زیبا و دلپسند دارای آیینهای ویژهای است که در طول تاریخ پدید آمده و اندکاندک چهره سنت به خود گرفته است.
ایرانیان که همواره با طبیعت انس و الفتی خاص داشتهاند این سنت دیرینه را حفظ کرده و به نسل امروز نیز انتقال دادهاند و طبیعت آنقدر در فرهنگ ایران اهمیت دارد که سیزدهم فروردین روز طبیعت نام گرفته است. مردم در این روز با پخت غذا و برداشتن وسایل اولیه طبیعتگردی یکروزه، مقدمات سیزدهبهدر را فراهم میکنند و همراه با خانواده یا اقوام به دل طبیعت میروند.
معمولا ناهار سیزدهبهدر را در منزل میپزند و همراه با میوه، چای، آجیل و شیرینی باقیمانده از نوروز با خود میبرند. سبزه عید را به آب میاندازند، جوانان مشغول بازیهای محلی میشوند، زنان و کودکان اوقاتی را به آببازی میپردازند و از گیاهان فصلی که در استان چهارمحالوبختیاری هم کم نیست برای پخت آش استفاده میکنند.
شنگ و مچه از گیاهانی است که این روزها فراوان است. شنگ گیاهی با خواص دارویی و درمانی است که برگهای آن از خونریزی معده جلوگیری میکند و برای مسمومیت، رماتیسم، زگیل و سوختگی نیز بسیار مفید است. مچه گیاهی است که برای پخت آش بهویژه در روز سیزدهبهدر از آن استفاده میکنند. این گیاه علاوهبر طعم لذیذی که به آش میدهد، خواص فراوانی هم دارد.
پخت آشمچه که در مناطق زیادی از استان رایج است، گره زدن سبزه بهمعنای گره زدن زندگی با طبیعت و شادابی در طول سال، سبزه به رود سپردن به نشانه جاری بودن سرسبزی در زندگی و پرداختن به تفریح در این روز برای آغاز سالی پرتلاش، از سنتهایی است که مردم این منطقه به انجام آن پایبند هستند.
همچنین بهدلیل کوهستانی بودن منطقه، برخی افراد نیز به کوه میروند و علاوه بر چیدن گیاهان کوهی خوراکی، از هوای پاک آن نیز بهرهمند میشوند.
از مناطق گردشگری و تفریحی استان چهارمحالوبختیاری میتوان به سیاسرد بروجن، بوستانهای ملت و تهلیجان شهرکرد، حاشیه زایندهرود سامان، امامزاده حمزهعلی بلداجی، تالابهای چغاخور و گندمان در شهرستان بروجن، کوهرنگ، پیرغار، بابا پیراحمد، بارده، چشمه دیمه، چشمه سندگان، چشمه برم، دره عشق، پارک پرورز لردگان، چشمه وقت و ساعت، پل زمانخان سامان، پارک سرچشمه فرخشهر، چشمه زنه هفشجان، پارک جنگلی شیاسی و... اشاره کرد.
انتهای پیام/